بهینه سازی مدیریت شبکه حمل و نقل اضطراری کلان شهرتهران پس از سوانح طبیعی با رویکرد آینده پژوهی

توجه به آینده، همواره از مهم­ترین اهداف کشور‌ها محسوب می­شود؛ بنابراین، شناخت تهدیدها و آسیب­‌ها، یکی از مهم­ترین عوامل دستیابی به آینده و آینده­پژوهی به­روش سناریونویسی، یکی از کارآمدترین روش‌های مطالعة آینده است که با شناخت عوامل اصلی مؤثر بر مدیریت بحران در شبکة حمل‌ونقل و نیز تأثیر نیرو‌های مؤثر، شاکله و چارچوب سناریو‌های تهدید، سوانح طبیعی و آسیب­پذیری آیندة شهر‌های بزرگ را شناسایی می­کند و آن‌ها را به فرصت تبدیل می­کند. به­همین­منظور، در چارچوب این مقاله سعی بر آن است که با استفاده از آینده‌‌‌‌‌‌پژوهی به‌عنوان یک علم جدید- که در کشورهای مختلف دنیا روزبه­روز کاربردی­تر می­شود و روش­های جدیدی از آن برای ساختن آینده­ای مطلوب­تر ارائه می­شود- روش­هایی متناسب با شیوه­های برنامه­ریزی حمل‌ونقل اضطراری شهری مطرح شود که شرایط مطلوب توسعة پایدار را- که از آرمان­های این علم است- برآورده کند. درحقیقت، آینده‌‌‌‌‌‌پژوهی در مدیریت سوانح طبیعی، تصمیم‌گیری برای فرایندی است که در زمان حال انجام می­شود، اما حاصل آن، خلق آینده‌ای بهتر است. این روش برای تقویت توان و تحلیل آینده و توان نفوذ و مداخلة سازمان‌های مرتبط در آینده، برای تبدیل تهدید شبکة حمل‌ونقل در برابر سوانح طبیعی به فرصتی برای امدادرسانی اضطراری و تعیین نقش مؤثر در موفقیت عملیات نیروهای امداد و نجات در شهر تهران است. این مقاله با رویکرد آینده‌‌‌‌‌‌پژوهی برای بهینه‌سازی کارایی مدیریت شبکة حمل‌ونقل مناطق شهر تهران، مبتنی بر فرایند‌های مدیریت حمل‌ونقل اضطراری به آن ارائه شده است.